همه سنگ‌های آذرین از سنگ چنان داغی تشکیل شده‌اند که به حالت مایع بوده‌است. بعضی از آنها از سنگ داغ و مایعی تشکیل شده‌اند که از یک آتشفشان بیرون ریخته‌است. چنین سنگ مایعی را گدازه می‌نامیم. بعضی از سنگ‌های آذرین از ماگما (تَفتال) تشکیل یافته‌اند. ماگما سنگ مایعی است که در زیر سطح زمین است. نخستین سنگ‌هایی که در قشر زمین تشکیل شدند سنگ‌های آذرین بودند. سنگ‌های آذرین امروز هم هنوز تشکیل می‌شوند که یکی از آن‌ها اُبسیدین است. این سنگ را اغلب شیشه آتشفشانی می‌نامند که سنگی زیباست، ولی چیزهایی که از آن ساخته می‌شود بسیار معدود است. وقتی که بخواهند روی آن کنده‌کاری کنند به طرز خاصی می‌شکند. ابسیدین از گدازه‌ای که به سرعت سرد می‌شود، به دست می‌آید. بازالت سیاه است ولی جلای ابسیدین را ندارد. این سنگ از گدازه‌ای به دست می‌آید که به کندی سرد می‌شود. وقتی که بازالت سرد می‌شود می‌شکند و گاهی ستون‌های شش‌پهلو از آن پدید می‌آید. مردمان زمان‌های بسیار قدیم از این ستون‌ها که گویی با دست به این شکل ساخته شده‌اند، تعجب می‌کردند